رسیدن مصنوعی و ارزش تغذیه‌ای میوه‌ها

ارزش تغذیه‌ای و طعم طبیعی میوه بعد از رسیده کردن مصنوعی از دست می‌رود. علاوه بر این، استفاده از رسیده کننده‌های مصنوعی مانند کلسیم کاربید با طیف گسترده‌ای از مشکلات مانند سرطان همراه است.
رسیده کردن مصنوعی راهی آسان و سریع برای تولید میوه‌های غیر فصلی در دسترس برای مصرف کنندگان است. حتی قبل از شروع فصل آن‌ها، بازارهایی را مشاهده می‌کنیم که میوه‌های فصلی به وفور در آن‌ها یافت می‌شود. این کار به خاطر وجود رسیده کردن مصنوعی امکان‌پذیر است. این کار که با عنوان رسیده کردن شیمیایی نیز شناخته می‌شود عبارت است از قرار دادن میوه‌ها در معرض مواد شیمیایی خاص برای سرعت بخشیدن به فرآیند رسیدن آن‌ها. افزایش تقاضا برای میوه‌های حتی غیر فصلی سبب استفاده‌ی بیش از حد از رسیده کننده‌های مصنوعی شده است.
در مقایسه با ایالات متحده، رسیده کننده‌های مصنوعی در کشور‌های آسیایی مانند هند، سریلانکا، بنگلادش و پاکستان به مراتب شایع‌تر است. این کشورهای در حال توسعه از کلسیم کربنات بدین منظور استفاده می‌کنند.

اثرات مضر رسیده کردن مصنوعی میوه‌ها

کلسیم کاربید که یکی از ارزان قیمت‌ترین عامل‌های رسیده کردن مصنوعی در دسترس در کشورهای در حال توسعه می‌باشد سمی بوده و می‌تواند برای سلامتی انسان بسیار خطرناک باشد. علاوه بر این می‌تواند تأثیر منفی بر روی مواد مغذی موجود در میوه داشته باشد.

ارزش تغذیه‌ای را کاهش می‌دهد

اگر رسیده کردن مصنوعی هدف اصلی از مصرف میوه را از بین ببرد، توجیهی برای استفاده از این روش‌‌های شیمیایی وجود ندارد. تحقیقات نشان داده است که هنگام به کار گیری روش‌های رسیده کردن مصنوعی میوه‌ها به طور قابل ملاحظه‌ای ارزش تغذیه‌ای خود را از دست می‌دهد.
در یکی از تحقیقات مشاهده شد که موزها و آناناس‌های رسیده به طور مصنوعی در مقایسه با نوع طبیعی ویتامین سی و بتا کاروتن کمتری دارد. میزان قند نیز در میوه‌های رسیده به طور شیمیایی بالاتر بود. این به وضوح نشان می‌دهد که مواد مغذی میوه به خاطر رسیده کردن مصنوعی از بین می‌رود.

از دست رفتن طعم طبیعی

از دست رفتن طعم و عطر میوه‌های رسیده به طور مصنوعی مسئله‌ی دیگری است. رسیده کننده‌های مصنوعی عطر و طعم میوه را از بین می‌برد. انبه‌ها به خاطر رسیده کردن مصنوعی طعم شیرینی دارد. گزارش‌هایی در مورد تغییر طعم موز نیز ارائه شده است. به طور خلاصه، میوه‌های رسیده به صورت مصنوعی نمی‌تواند همان طعم میوه‌های طبیعی را داشته باشد.

عمر مفید کمتر

رسیده کردن شیمیایی همچنین باعث کاهش عمر مفید میوه‌ها می‌شود. پس حتی اگر این مواد شیمیایی به تسریع فرآیند رسیدن میوه‌ها کمک هم کند، میوه‌ها به آسانی فاسد می‌شود. برای مثال انبه‌های رسیده شده با کلسیم کاربید در عرض دو روز فاسد می‌شود.

مشکلات مرتبط با سلامت انسان

کلسیم کاربید یک ماده‌ی سرطان زای شناخته شده است که می‌تواند سیستم عصبی را تحت تأثیر قرار داده و باعث ایجاد مشکلات عصب شناختی شود. اثرات آرسنیک و فسفر و گاز استیلن که هنگام حل شدن کلسیم کاربید در آب آزاد می‌شود با طیف گسترده‌ای از مشکلات همانند خواب آلودگی، سرگیجه، سر درد و اختلال در خلق و خو مرتبط است.
مصرف این میوه‌های آلوده شده همچنین می‌تواند باعث ایجاد مشکلات قلبی، ادم مغزی، ایجاد مشکلات در حافظه و حتی تشنج در دراز مدت شود.
زخم‌های دهانی، خارش پوست، اسهال، ناراحتی معده با مصرف میوه‌های رسیده به طور مصنوعی در ارتباط است.
خانم‌های بارداری که میوه‌های رسیده شده با کلسیم کاربید استفاده می‌کنند ممکن است سقط جنین داشته باشند یا بچه با اختلال‌های مادرزادی متولد شود.

جایگزین ایمن‌تر

اتیلن که به طور طبیعی در میوه‌هایی مانند سیب و گلابی وجود دارد هورمون رسیده کننده نامیده می‌شود چرا که نقش کلیدی در فرآیند رسیدن ایفا می‌کند. اتیلن در داخل میوه سنتز می‌شود تا رسیدن آن را سرعت ببخشد. از اینرو، اتیلن هنگام آزاد سازی به صورت مصنوعی می‌تواند در سرعت بخشیدن به فرآیند رسیدن مفید باشد. همچنین، قرار دادن میوه در معرض گاز اتیلن مانعی ندارد زیرا تأییدیه FDA را دریافت کرده است.
به طور کلی، رسیده شدن طبیعی میوه را برای مصرف مناسب می‌سازد ولی با استفاده از عامل‌های رسیده کردن مصنوعی مانند کلسیم کاربید مواد مغذی و طعم آن از بین می‌رود. ولی از جایگزین‌های ایمن‌تر مانند اتیلن می‌توان برای سرعت بخشیدن به فرآیند رسیدن بدون ایجاد اثرات جانبی مضر استفاده کرد.